- Yukki... - usłyszałam.
Nie wierzyłam własnym oczom. Po tak długiej rozłące...
Nawet nie pamiętam, kiedy objęłam Kaname. Łzy płynęły z moich oczu, a ja nie wiedziałam co się ze mną dzieje.
- Kaname... - szepnęłam - Tak się cieszę...
Zostaliśmy tak przez chwilę.
- Gdzie się podziewałeś? - zapytałam, gdy w końcu odzyskałam głos.
< Kaname? Nie martw się, to jedyny raz, kiedy jestem taka emocjonalna... >
Nie wierzyłam własnym oczom. Po tak długiej rozłące...
Nawet nie pamiętam, kiedy objęłam Kaname. Łzy płynęły z moich oczu, a ja nie wiedziałam co się ze mną dzieje.
- Kaname... - szepnęłam - Tak się cieszę...
Zostaliśmy tak przez chwilę.
- Gdzie się podziewałeś? - zapytałam, gdy w końcu odzyskałam głos.
< Kaname? Nie martw się, to jedyny raz, kiedy jestem taka emocjonalna... >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz